Assassin's Creed Wiki
Registreer
Advertisement
Eraicon-AC2Eraicon-BrotherhoodEraicon-Project LegacyEraicon-MemoriesEraicon-RenaissanceEraicon-Brotherhood bookEraicon-Revelations bookEraicon-AscendanceEraicon-Hermeticists


Smallwikipedialogo
"Ik ben niet tevreden met alleen maar de wereld veroveren. Ik wil de wereld veranderen."
―Leonardo tegen Ezio en Maria Auditore in 1476.[bron]
Leonardo da Vinci
ACB Leonardo render
Persoonlijke informatie
Geboren

15 april 1452
Vinci, Florentijnse Republiek

Politieke overtuiging
Trouw aan

Assassijnen (1476 - overlijden)
Tempeliers (gedwongen; c. 1499 - 1503)
Hermetisten (c. 1506)

In de echte wereld
Komt voor in

Assassin's Creed II
Assassin's Creed - Renaissance
Assassin's Creed: Brotherhood
Assassin's Creed - Broederschap
Assassin's Creed: Project Legacy
Assassin's Creed: Ascendance
Assassin's Creed - Openbaring

Stem

Carlos Ferro

Leonardo di ser Piero da Vinci (1452 – 1519) was een anatoom, beeldhouwer, cartograaf, schilder, botanicus, ingenieur, architect en wiskundige uit de renaissance. Hij wordt door wetenschappers, ingenieurs en kunstenaars over de hele wereld algemeen beschouwd als een van de slimste mensen uit de geschiedenis.

Leonardo speelde een belangrijke rol in de strijd tussen de Assassijnen en de Tempeliers, die woedde over zijn vaderland tijdens heel zijn leven en al die tijd had hij een goede vriend en bondgenoot in de Florentijnse Assassijn Ezio Auditore da Firenze.

Biografie[]

Vroeger leven[]

Leonardo werd buitenhuwelijk geboren in 1452 in Vinci, een stad buiten Florence, Italië. Hij was de zoon van een Florentijnse notaris genaamd Piero da Vinci en een lokale vrouw genaamd Caterina. Hij bracht het grootste deel van zijn vroege jeugd door in het nabijgelegen plattelandse Toscane, om zo te voorkomen dat zijn vader in de penarie zou geraken door een schandaal.

De aangeboren artistieke bekwaamheid van de jonge Leonardo was echter al snel duidelijk en toen hij veertien werd keerde hij terug naar Florence, toen hij in de leer ging bij de werkplaats van de beroemde schilder Andrea del Verrocchio; er werd gezegd dat hij de Verrocchio daar zou hebben geholpen met zijn meesterwerk, Doopsel van Jezus.

Florence[]

Op 20-jarige leeftijd kreeg Leonardo de titel 'meester' door het Sint-Lucasgilde en opende hij zijn eerste werkplaats in Florence, waar hij bleef samenwerken met zijn oude meester. Tijdens zijn tijd daar raakte hij ook bevriend met de familie Auditore, waar hij de meeste van zijn schilderijen aan verkocht.

Ontmoeting met Ezio[]

Leonardo: "Ik heb vaak het gevoel dat ik in mijn werk... ik weet niet... geen doel heb."
Maria: "Je moet meer in jezelf geloven, Leonardo."
―Leonardo praat met Maria Auditore.[bron]
Friend 3 v

Leonardo ontmoet Ezio voor de eerste keer.

In 1476 ontmoette Leonardo Ezio Auditore toen deze zijn moeder vergezelde om wat schilderijen op te halen van Leonardo's werkplaats. De twee spraken met elkaar in de werkplaats van de kunstenaar. Ze spraken over Leonardo's schilderijen en wat hij naast schilderen nog meer deed.

Ezio merkte echter tegen zijn moeder op dat Leonardo niet zo ver zou komen, toen hij gezien had dat hij zelfs niet in staat was om zijn werkplaats netjes te houden. Ezio's moeder had echter het volste vertrouwen in de toekomst van Leonardo. Ze complimenteerde hem meerdere keren met zijn talent en ze vertelde hem dat hij meer vertrouwen in zichzelf moest hebben.

Al snel na hun gesprek gingen de drie terug naar de Palazzo Auditore. Ezio en Leonardo droegen beide een kist, gevuld met schilderijen om aan de muren te hangen. Nogmaals reageerde Ezio op het ogenschijnlijke onvermogen van Leonardo, maar hij voelde al snel dat hij het mis had over de zogenaamde "jonge kunstenaar" toen ze aankwamen bij het Palazzo. Hij merkte op dat Leonardo iemand was om te respecteren. Deze ontmoeting leidde tot een levenslange vriendschap tussen de twee jonge mannen.

Bouwen van het verborgen mes[]

Leonardo: "Alles wat glinstert schittert in de zon, dat is een inkoppertje."
Ezio: "Ik dacht dat je een man van vrede was."
Leonardo: "Ideeën hebben voorrang."
—Ezio praat met Leonardo nadat hij klaar is met het repareren van het verborgen mes.[bron]

Na de executie van Giovanni, Federico en Petruccio Auditore, ontmoette Leonardo Ezio wederom, en hij groette hem met een broederlijke omhelzing. Toen vroeg Ezio aan hem of hij het verborgen mes kon repareren die hij had geërfd van zijn vader. Leonardo was meteen gefascineerd door zijn verfijnde en geavanceerde ontwerp omdat het ver voor hun tijd was, ondanks zijn hoge leeftijd.

Ace 7 v

Leonardo bereid zich voor om Ezio's vinger te amputeren.

In het begin had Leonardo geen idee hoe hij het moest repareren, maar hij ontdekte al snel dat de pagina van de codex van Altaïr Ibn-La'Ahad die Ezio bij het wapen had gevoegd kon worden gedecodeerd en gebruikt kon worden als handleiding. Het duurde Leonardo enkele uren om de pagina te decoderen en om de reparaties aan het verborgen mes af te werken.

Leonardo maakte Ezio wakker, die ondertussen in slaap was gevallen, en overhandigde hem het wapen. Leonardo beweerde dat Ezio's ringvinger moest worden verwijderd, omdat "het mes is ontworpen om de betrokkenheid van wie het hanteert te verzekeren."

Dit was echter alleen voor zijn eigen vermaak, aangezien hij hij het hakmes in de tafel naast Ezio's hand sloeg. Toen hij verzekerde dat hij alleen "plezier" had, legde Leonardo uit dat het mes gewijzigd was zodat het niet langer noodzakelijk was om een vinger te verwijderen.

Meteen hierna verscheen een Florentijnse wachter bij Leonardo's werkplaats. Leonardo zei snel tegen Ezio dat hij zich verborgen moest houden in zijn werkplaats, terwijl hij de deur opende voor de wachter. De wachter wist dat Leonardo met Ezio in contact was geweest en toen Leonardo probeerde te doen alsof hij niks van de Assassijn afwist, gooide de wachter hem op de grond en begon hij hem meerdere malen te schoppen om Ezio's verblijfplaats te achterhalen.

Ezio sloop prompt achter de wachter langs en testte zijn nieuw verworven wapen op hem uit. Daarna bracht Ezio het lichaam naar de werkplaats op verzoek van Leonardo. Hij verborg het onder de lichamen die gebruikt werden voor anatomisch onderzoek van de kunstenaar.

PWYP 4 v

Leonardo bestudeerd een codexpagina.

Leonardo en Ezio ontmoetten elkaar niet meer tot 1478, toen Ezio hem bezocht met een andere codexpagina die hij had gekregen van zijn oom Mario. Hij ontcijferde de pagina terwijl Ezio verschillende nieuwe moordtechnieken beoefende op Leonardo's erf met poppen, die waren opgezet door Vincenzo, een van Leonardo's studenten.

Daarna construeerde Leonardo een tweede verborgen mes voor zijn vriend. Kort nadat hij er mee geoefend had, informeerde Ezio over Francesco de' Pazzi, waarna Leonardo discreet vertelde dat hij naar La Volpe moest zoeken. Leonardo verzekerde Ezio dat "de vos" overal ogen heeft, desondanks heeft niemand hem ooit gezien.

Leonardo adviseerde Ezio om hem op te zoeken bij de Mercato Vecchio en herinnerde hem eraan dat hij voorzichtig moest zijn. Hierna ontmoette Leonardo Ezio alleen periodiek om nieuwe codexpagina's te ontcijferen.

Nadat Ezio een einde had gemaakt aan de Pazzi-samenzwering bezocht hij Leonardo nogmaals. Hij was diep bezorgd geweest over zijn vriend nadat hij de recente "krankzinnigheid" die gaande was in Florence had gezien. Hij werd echter al snel opgevrolijkt door weer een nieuwe codexpagina, die Ezio had ontvangen van Lorenzo de' Medici.

Leonardo was verbaasd door het nieuwe ontwerp van het mes, omdat deze ontwikkeld was om de gebruiker vergif te laten injecteren in hun vijanden voor een meer subtiele moord, zonder de constructie te verzwakken. Leonardo werkte de productie van het design vrij snel af. Daarna vertelde hij aan Ezio dat als hij geen vergif meer had, hij dan een bezoek zou moeten brengen aan de arts. Dit verwarde Ezio, maar Leonardo legde uit dat dezelfde stoffen die kunnen genezen in hogere doses kunnen doden.

Verhuizen naar Venetië[]

"Ezio! Ik denk dat ik heb bedacht hoe je een man kan laten vliegen."
―Leonardo praat over zijn vliegmachine.[bron]
Tutti a Bordo 13

Leonardo en Ezio op de boot naar Venetië.

In 1480 kreeg Leonardo een opdracht van een Venetiaanse edelman, die genadig aanbood om de kunstenaar naar Venetië te vervoeren. Ook voorzag hij hem van een werkplaats.

Terwijl hij naar het schip op weg naar Venetië reisde, ontmoette Leonardo Ezio opnieuw in de Apennijnen. De kunstenaar werd geconfronteerd met het probleem van een gebroken wagenwiel en omdat hij niet over de juiste middelen beschikte om het zelf te repareren, was hij opgelucht om aan Ezio te kunnen vragen of hij de wagen op kon tillen. Ezio merkte het uitvindsel binnenin de wagen op terwijl hij dat deed en vroeg hem wat het was. Daarna volgde het eerste gesprek waarin Leonardo zijn vliegmachine noemde.

Leonardo gaf toe dat hij er nog niemand iets over had verteld, maar hij zei dat hij het idee niet langer voor zichzelf kon houden. Ezio, die geamuseerd was door Leonardo's apparaat, bood aan om de wagen voor hen beiden te besturen. Terwijl ze op weg waren naar Romagna, merkte Leonardo nieuwsgierig op dat hij hem niet eens had verteld waar hij heen ging.

Tijdens de reis werd de wagen aangevallen door de soldaten van Rodrigo Borgia, waarmee ze hun leven de hele weg door de bergen op het spel hadden gezet. Ezio hield ze aan de kant door de wagen tegen de paarden van de soldaten aan te sturen en door de brandende pijlen van de soldaten die op hen schoten te ontwijken.

Tijdens de hele beproeving werd Leonardo veilig verborgen in de wagen, maar toen ze het einde van het parcours hadden bereikt, hield Ezio de wagen achter hen in bedwang. De Assassijn sprong daarna van de wagen af en hij bleef achter om met de soldaten te onderhandelen zodat Leonardo veilig Romagna kon bereiken.

De twee ontmoetten elkaar bij de dokken in Romagna, waar ze gepland hadden om uit te varen naar Venetië nadat Ezio door een beproeving was gegaan met betrekking tot Caterina Sforza.

Venetië[]

Ezio: "Antonio, dit is Leonardo. De meesteruitvinder die dit... dit... dit pezzo di merda bouwde."
Leonardo: "Hey! Het is niet de schuld van de machine! ...Het is mijn fout. Ik heb mijn blauwdrukken gecontroleerd en opnieuw gecontroleerd. Het is gewoon onmogelijk! [...] Ah, che idea del cazzo!"
―Leonardo en Ezio die bezocht werden door Antonio na de mislukte testvlucht.[bron]
NVNG 1

Ezio vraagt aan Leonardo hoe zijn vliegmachine werkt.

Bij hun aankomst in Venetië kregen Leonardo en Ezio een rondleiding door de stad door een bagageverwerker genaamd Alvise da Vilandino, toen ze op weg waren naar zijn nieuwe werkplaats. Tijdens de tocht stopten ze bij de markt van Venetië, waar een paar wachters een kraameigenaar begonnen te treiteren onder het bevel van Emilio Barbarigo. Alvise adviseerde hen haastig om hem elders te volgen.

Toen Leonardo langs een winkel liep vond hij een houten pop die op de verhoudingen van het menselijk lichaam leek, maar hij had niet genoeg geld om het te kopen. Hij vroeg Ezio of hij wat geld kon lenen. Op dat moment botste echter een vrouwelijke dief tegen hem op en stal ze zijn geldbuidel.

Alvise leidde hen weer verder naar de Palazzo della Seta. De drie zagen dat de lastiggevallen kraameigenaar naar de wachters bij de ingang van het Palazzo liep om een schadevergoeding te eisen, maar de wachters arresteerden hem alleen maar voor "verstoorde handel."

Toen ze aankwamen bij zijn werkplaats informeerde Ezio Leonardo dat hij het Palazzo moest bezoeken. Leonardo nodigde hem toen uit om langs te komen als hij meer tijd had of als er weer een codexpagina gedecodeerd moest worden. Hij en Ezio namen vervolgens afscheid met een broederlijke omhelzing.

In 1485 raadpleegde Ezio Leonardo opnieuw voor zijn deskundigheid, maar dit keer voor iets anders dan een decryptie. Hij informeerde naar Leonardo's vliegmachine in de hoop dat hij het kon gebruiken om het Palazzo Ducale di Venezia binnen te vallen om doge Mocenigo te redden van de Tempelier Carlo Grimaldi.

Leonardo was echter bang dat er iets mis zou zijn met zijn ontwerp, omdat het nodig was dat de persoon die de vliegmachine testte uit een toren moest springen. Ezio bleef echter aandringen, maar na een mislukte testvlucht achtte Leonardo de machine nutteloos. Hij werd ineens woedend en gooide de plannen voor de vliegmachine in het vuur.

Op dat moment werd hij echter geïnspireerd door het stuk verbrandde papier. Hij zag dat het papier naar boven zweefde door de hitte van het vuur. Leonardo concludeerde dat ze een aantal vuurtjes in de stad moesten maken om de vliegmachine hoog in de lucht te houden over een langere afstand, zodat Ezio zijn bestemming kon bereiken.

Carnaval[]

"Ik weet wat dit is! Het is een vuurwapen, maar dan in miniatuurschaal - zo klein als een kolibrie in feite."
―Leonardo over het ontwerp van het verborgen pistool.[bron]
Persona Non Grata 1

Ezio en Leonardo tijdens het carnaval.

In 1486, nadat hij beschuldigd werd van de moord op de doge, ging Ezio naar Leonardo om naar een carnavalsmasker te vragen zodat hij niet zou worden opgemerkt. Hij had ook weer een codexpagina bij zich toen hij ontdekt had dat het plannen bevatte voor een klein vuurwapen die verborgen zou kunnen worden op Ezio's pols; een arma da fuoco, maar zo klein als een kolibrie, zoals hij verklaarde.

Nadat Ezio het pistool had getest gaf Leonardo hem het masker dat hij gevraagd had en wees hij hem in de richting van zuster Teodora Contanto en Antonio de Magianis, zodat hij een plot kon bedenken om de nieuwe doge te vermoorden: de Tempelier Marco Barbarigo.

Vlak voordat het feest van de doge begon herkende Leonardo Cristina Vespucci - een vorige logé van een van zijn beschermheiligen - die het carnaval van Venetië bijwoonde met haar man. Hij informeerde Ezio over haar aanwezigheid, maar hij zei ook dat het misschien geen goed moment was om haar te zien omdat haar man ook aanwezig was. Ezio dacht echter dat ze hem toch niet zou herkennen vanwege zijn nieuwe masker waar hij zich achter verschool en ging naar haar toe ondanks het negatieve advies van Leonardo.

Appel uit Cyprus[]

Leonardo: "Fascinerend... Absoluut fascinerend..."
Ezio: "Wat is het, Leonardo? Wat doet het?"
Leonardo: "Ik kan dit niet beter uitleggen dan door uit te leggen waarom de aarde om de zon draait!"
—Leonardo bestudeert de appel uit het paradijs.[bron]

In 1488 ontmoetten Leonardo en Ezio elkaar bij de Basilica di San Marco, net nadat Ezio ontdekt had dat een Tempeliersschip de volgende dag naar Venetië zou terugkeren. Leonardo wees op een aantal belangrijke feiten die hij ontdekt had door de markeringen op de achterkant van de codexpagina's samen te voegen; zoals de aankomst van een "profeet" op de dag dat het deel van het paradijs naar de drijvende stad Venetië werd gebracht.

Leo work 4

Leonardo bestudeert afbeeldingen die geprojecteerd worden door de appel.

Later dat jaar bezochten Ezio, Mario en Niccolò Machiavelli Leonardo om te zien of hij iets begrepen had van de appel uit het paradijs, die ze met succes hadden verkregen van Rodrigo Borgia. Echter kon zelfs de meesteruitvinder niet achterhalen wat het was. Hij beweerde dat het net zo onverklaarbaar was als het feit dat de aarde rond de zon draait.

Leonardo peinsde op beide namen van de artefacten, "de appel" en "deel van het paradijs", en hij suggereerde dat het vergelijkbaar kon zijn met "Eva's appel van verboden kennis." Toen Ezio de appel aanraakte en het daardoor per ongeluk activeerde, was Leonardo ervan getuige dat het deel van het paradijs symbolen en projecties uitstootte, maar Niccolò en Mario vielen op de vloer van de pijn. Ezio, die iets minder getroffen was, deactiveerde het artefact snel.

Leonardo merkte daarna op dat de appel nooit in de verkeerde handen zou mogen vallen, omdat het zwakkere geesten krankzinnig zou maken. Vervolgens besloten ze dat het mee moest worden genomen naar Forlì dat goed werd versterkt en geregeerd door hun bondgenoot Caterina Sforza. Toen ze vertrokken bood Mario aan Leonardo aan om bij hen op bezoek te komen bij de Villa Auditore.

Pythagoras[]

Leonardo verbleef bij de villa tot 1499, waar hij geïnteresseerd begon te raken in de bevindingen van Pythagoras en de locatie van de Tempel van Pythagoras.

Hij slaagde erin om een kaart te maken waar de locatie van de tempel opstond en gebruikte onzichtbare inkt om delen ervan op zijn schilderijen te tekenen, die op de muren van de villa hingen.

Rome[]

Leonardo: "Er is ernstig nieuws, ben ik bang. Ze hebben de appel."
Ezio: "Ja, ik weet het. Ik heb de appel aan Mario gegeven."
Leonardo: "Het spijt me, Ezio. Cesare liet het in mijn handen achter om het te bestuderen, om het te laten werken. Toen pakte Rodrigo het van mij af en nu weet ik niet waar hij is."
—Leonardo en Ezio ontmoeten elkaar in Rome.[bron]

In het najaar van 1499 werd Leonardo gedwongen om een aantal oorlogsmachines te ontwerpen voor Cesare Borgia, de zoon van Rodrigo Borgia, die gebruikt werden tijdens het beleg van Monteriggioni bij het begin van het volgende jaar.

Leonardo werd ook gedwongen om een pistool te modelleren, waarvan een gebruikt werd om Mario Auditore te doden. Deze vuurwapens werden ook gebruikt door de pauselijke garde en door Cesare tijdens het beleg van Viana. Ondanks dit bleef Leonardo een bondgenoot van de Assassijnen omdat hij in het geheim Ezio ontmoette om hem te informeren over de plannen van Cesare.

Hij vertelde de locaties van de Tempeliers die toezicht hielden op zijn oorlogsmachines en hij verzocht hem om ze te vernietigen. Leonardo modelleerde ook wapens en andere voorwerpen voor Ezio's gebruik.

Leonardo hielp ook Ezio's leerlingen door hen te voorzien van dezelfde uitvindingen en wapens als die hij bouwde voor Ezio. Francesco Vecellio was in het bijzonder onder de indruk van Leonardo en zag hem als een "vreemde man die meer geïnteresseerd was in kunst en uitvindingen dan politiek."

Oorlogsmachines[]

Visitor 3

Leonardo ontmoet Ezio in Rome.

Om heerschappij van de Tempeliers te voorkomen ontmoetten Leonardo en Ezio elkaar op verschillende locaties die door Leonardo gekozen werden en aangeduid werden met een tekening van een hand op een bankje, zodat Ezio duidelijk werd gemaakt dat hij daar op hem moest wachten.

Tijdens hun ontmoetingen stemde Leonardo ermee in om een tweede, kleinere verborgen mes te reconstrueren die zou kunnen passen bij een standaard handschoen, om degene te vervangen die Ezio had verloren tijdens de val van Monteriggioni. Hij gaf hem ook een versterkte handschoen zodat Ezio de klimsprongtechniek kon gebruiken, en een aan zijn onderarm gemonteerde gifpijlenwerper.

Maar omdat hij "zeer weinig" betaald kreeg van de Tempeliers moest Leonardo Ezio alvast om geld vragen voor de grondstoffen. Nadat de oorlogsmachines uiteindelijk vernietigd waren, ontwierp Leonardo ook een parachute die gebouwd zou kunnen worden door sympathieke, Romeinse kleermakers, hoewel zijn ontwerp (of in ieder geval de gebruikte materialen) de landingen niet zouden overleven en ze moesten dan ook na elk gebruik vervangen worden.

Tijdens een van die geheime ontmoetingen vroeg Ezio aan Leonardo of hij meer wist over Cesare en zijn plannen om Italië te veroveren. Zijn vriend vertelde hem het verhaal van Cesares jacht om aan de macht te komen, met inbegrip van de moord op zijn eigen broer en zijn verraad aan zijn drie huurlingengeneraals. De twee gingen vervolgens elk hun eigen weg. Leonardo was verplicht om die nacht Cesare te ontmoeten in het Castel Sant'Angelo.

Afscheid[]

Roads lead to 6

Leonardo en Ezio met de appel uit het paradijs.

Toen de Assassijnen eindelijk de appel uit het paradijs uit handen van de Borgia hadden weten te houden, ontmoetten Ezio en Leonardo elkaar bij het hoofdkwartier op Tibereiland. Leonardo betreurde de noodzaak om de appel te vergrendelen. Hij vergeleek het met een meesterwerk dat verborgen werd van de wereld, hoewel hij zich niet verzette tegen het besluit van Ezio.

Bovendien gaf Ezio een som geld aan zijn vriend, omdat Leonardo's beschermheilige gearresteerd was en hij nog steeds een mager inkomen had. Ze namen afscheid met een goede verstandhouding, hoewel Leonardo het geld weigerde aan te nemen als het als een "vaarwel" bedoeld was.

De tempel van Pythagoras[]

"Sinds mijn onderzoek naar die vreemde appel hebben [die symbolen] op mijn gedachten gestampt. Ik vond dezelfde soort symbolen in de geschriften van de discipelen van Pythagoras."
―Leonardo over zijn obsessie van de projecties van de appel.[bron]
A Roll of the Dice 3

Leonardo en Ezio bekijken de onvoltooide Mona Lisa.

Toen Leonardo terug keerde naar Rome in 1506 maakte hij contact met de cultus van Hermes en bezocht hij regelmatig de persoonlijke bibliotheek van hun leider Ercole Massimo. Daar deed hij wetenschappelijk onderzoek naar Pythagoras, een briljant wiskundige die ook ooit onderzoek deed naar een deel van het paradijs. Uiteindelijk werd Leonardo ontvoerd door de hermetisten, die wilden dat hij hen de locatie van de tempel zou geven.

Met behulp van Leonardo's leerling Salaì, zocht Ezio de schilderijen die in beslag waren genomen door de Borgia tijdens de val van Monteriggioni. Leonardo had ze de hint gegeven dat de kaart daar verborgen werd. Met behulp van zijn arendsoog knutselde Ezio de verborgen kaart in elkaar en ontdekte hij de locatie van de tempel.

Tegen die tijd werd Leonardo meegenomen om te worden ondervraagd in de catacomben die leidden naar de tempel van Pythagoras, waar Ezio hem uiteindelijk inhaalde. Ezio doodde alle hermetisten, waaronder Ercole, en redde Leonardo. Ondanks zijn verwondingen van de beproeving, stond Leonardo erop dat hij en Ezio dieper de catacomben in zouden gaan om de tempel van Pythagoras samen te verkennen.

TToP 8

Leonardo en Ezio lopen het gewelf uit.

Ze bereikten uiteindelijk de laatste kamer en Ezio herkende de architectuur van de ruimte - een overlevende tempel ontworpen door de eerste beschaving. Hoewel Ezio's DNA communiceerde met het voetstuk en het onthulde wat de coördinaten zouden zijn, besloot hij dat het het beste was om het gewelf te verlaten, ondanks dat Leonardo leergierig was en dat hij meer wilde ontdekken.

Ezio leidde Leonardo snel af door hem naar zijn plannen voor de toekomst te vragen, waarna Leonardo graag zijn plannen onthulde terwijl ze de tempel uitliepen.

Uitnodiging voor de Orde[]

Nadat hij gered was van de hermetisten reisde Leonardo met Niccolò en Ezio naar Spanje om op Micheletto Corella te jagen en om te voorkomen dat hij Cesare vrijliet. Nadat hij wilde zeeën, een schermutseling in een bar, lange ritten te paard en het construeren van bommen had overleefd, besloot Leonardo dat hij genoeg had van het reizen en vechten en keerde hij terug naar Rome, waardoor hij Ezio en Niccolò achterliet om Borgia-oorlogsschepen te vernietigen met bommen die hij voor hen gemaakt had en om de strijd met Cesare aan te gaan.

Nadat Ezio Cesare gedood had in Navarra tijdens het beleg van Viana, ontmoette Leonardo Ezio en Niccolò weer op Ezio's achtenveertigste verjaardagsfeestje. Ezio bood Leonardo een plaats aan in de Assassijnen Orde, maar Leonardo weigerde en zei dat hoewel hij de doelen van de Assassijnen steunde en respecteerde, hij liever een "afgezonderd" leven leidde.

Leonardo vertrok daarna naar Milaan en van daaruit zou hij weer vertrekken naar Amboise in Frankrijk.

Later leven[]

"Heel mijn leven - terwijl ik dacht dat ik leerde hoe ik moest leven, heb ik enkel geleerd hoe te sterven."
―Leonardo tegen Ezio en Niccolò, een week voor zijn dood.[bron]

Leonardo bracht zijn laatste jaren door in Frankrijk in het huis dat aan hem was toegekend door Koning Frans I, die zijn gulle werkgever en goede vriend was geworden. Leonardo nam zijn beroemdste schilderij, de Mona Lisa, met zich mee toen hij met pensioen ging in Frankrijk in 1513.

Eind april in 1519 werd Leonardo bezocht door Ezio en Machiavelli in zijn huis in Amboise, nadat hij een brief had gestuurd naar Niccolò over zijn verslechterende gezondheid. Leonardo, die zich verheugde bij de aanblik van zijn oude vrienden, bood hen snel gebak en wijn aan, tot ontevredenheid van zijn dienstknecht Etienne.

Leonardo sprak gretig over zijn verlangen om Koning Hendrik VIII van Engeland te bezoeken, die interesse had geuit in het kopen van de ontwerpen van zijn onderzeeër. Leonardo onthulde echter al snel dat hij stervende was.

Ezio en Niccolò bleven de volgende week bij Leonardo, totdat Leonardo overleed op 2 mei 1519. Zij waren aanwezig op het moment dat hij stierf. Op hun reis terug herinnerde Niccolò een gerucht dat Leonardo was overleden in de armen van Koning Frans, waarna Ezio opmerkte dat "sommige mensen - zelfs koningen - alles doen voor publiciteit".

Persoonlijkheid en kenmerken[]

Ezio: "Leo - werkt deze machine van jou eigenlijk?"
Leonardo: "Nou, het staat nog in de kinderschoenen. Ik bedoel, het is bij lange na nog niet klaar - maar ik denk, in alle bescheidenheid, dat - ja! Natuurlijk zal het werken. God weet dat ik er genoeg tijd aan heb besteed! Het is een idee dat maar niet wil weggaan uit mijn gedachten!"
―Leonardo over het ontwerp van zijn vliegmachine.[bron]
PWYP 3 v

Leonardo ontvangt een codexpagina van Ezio.

Leonardo was een vrolijk en optimistisch mens. Ezio was zijn beste vriend en daarom behandelde hij hem als een broer en nam hij grote risico's om hem te beschermen; alhoewel hij later zei dat moed niet zijn sterkste kant was.

Ondanks dat hij een volleerd en gerespecteerd kunstenaar was, evenals hij ook heel nieuwsgierig was naar de wereldwonderen, was Leonardo ook een chronische uitsteller.

De meeste van zijn werken die hij in opdracht moest doen duurden jaren langer dan verwacht en velen werden zelfs nooit afgewerkt. Mogelijk was dit zo omdat hij niet het gevoel had dat zijn werk belangrijk genoeg was om zijn leven aan te wijden, want toen hij Ezio ontmoette klaagde hij dat het hem aan een doel ontbrak en dat hij iets wilde doen dat meer impact zou hebben op de wereld. Leonardo was ook zeer kritisch over zijn werk, zoals blijkt toen hij en Ezio spraken over de Mona Lisa. Dit was echter in tegenstelling met toen hij eerder zijn ontwerpen verdedigde en zijn bereidheid toonde om iemand de schuld te geven. Een voorbeeld hiervan was toen Ezio de vliegmachine openlijk een "pezzo di merda" noemde. Leonardo was er snel bij om het apparaat te verdedigen en hij verklaarde dat het zijn schuld was en dat de machine er niks aan kon doen.

Hoe dan ook, als Leonardo geïntrigeerd was door iets werd hij onverzadigbaar nieuwsgierig en was het vaak onmogelijk om met hem te communiceren, zoals blijkt toen Ezio hem voor het eerst Altaïr's codexpagina's bracht voor decryptie.

KiP 2

Leonardo onderzoekt een codexpagina.

Leonardo was vaak vergeetachtig en snel afgeleid. Ezio buitte dit uit in de grafkelder van Pythagoras door Leonardo vragen te stellen over zijn projecten en daardoor nam hij zijn gedachten weg van de mysterieuze afbeeldingen en getallen waar ze naar staarden.

Romantisch leven[]

Leonardo bleek homoseksueel te zijn aangezien dit meerdere malen werd aangeduid. Toen hij sprak met Ezio in Rome vertelde hij dat hij werkte aan de Mona Lisa en Ezio waarschuwde hem om geen mooie meisjes toe staan om hem af te laten leiden van het maken van de ontwerpen die hij nodig had. Met zijn arm om hem heen verzekerde Leonardo Ezio luchtig dat vrouwen "weinig afleiding zouden bieden" voor zijn werk.

Bovendien leek hij een relatie te hebben met zijn assistent Salaì. Tijdens het verkennen van de tempel van Pythagoras spraken Ezio en Leonardo kort over Salaì. Leonardo vroeg waar hij was, maar maakte al snel duidelijk dat hij niet alleen bezorgd was over de onzorgvuldige uitgaven van Salaì. Ezio verzekerde hem dat Salaì veilig thuis was, tot opluchting van Leonardo. Ezio zei ook dat hij Leonardo geschikt vond en dat hij was goedgekeurd, waarmee hij de anderen sprakeloos achterliet.

Nalatenschap[]

Leonardo staat vooral bekend als schilder. Twee van zijn werken, de Mona Lisa en Het Laatste Avondmaal, zijn de meest bekende, meest gereproduceerde en meest geparodieerde portretten en religieuze schilderijen aller tijden. Hun roem werd alleen benaderd door Michelangelo's De schepping van Adam. De tekening van Leonardo van de Vitruviusman wordt ook beschouwd als een cultureel icoon.

Slechts ongeveer vijftien van zijn schilderijen bleven uiteindelijk over, vaak vanwege rampzalige experimenten met nieuwe technieken en doordat hij heel veel uitstelde. Toch hebben deze werken en zijn notitieboekjes een onschatbare bijdrage geleverd aan kunstenaars van latere generaties.

Leonardo kon inderdaad misschien wel worden beschouwd als de meest iconische kunstenaar van de Italiaanse renaissance. Er waren slechts een handvol van zijn tijdgenoten (met name Leonardo's belangrijkste artistieke rivaal en mede-Florentijn Michelangelo) die een realistische uitdaging voor hem waren.

AC3 Connor Flying Machine

Connor probeert de vliegmachine te besturen.

Leonardo werd ook vereerd voor zijn technologisch vernuft. Hij conceptualiseerde een helikopter, een tank, geconcentreerde zonne-energie, een rekenmachine, de dubbele romp en schetste een rudimentaire theorie van de platentektoniek. Als wetenschapper had hij een zeer geavanceerde kennis op het gebied van anatomie, civiele techniek, optica en hydrodynamica.

Dankzij Ezio's ingrijpen waren de geheimen van Leonardo's ontwerpen voor velen onbekend en werden ze niet haalbaar geacht door de belangrijkste historici. Tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog probeerde timmerman Lance O'Donnell een vliegmachine te bouwen voor de Assassijn Connor, gebaseerd op kopieën van Leonardo's plannen uit Frankrijk, maar hun poging mislukte.

Trivia[]

Geschiedenis
  • Leonardo had geen achternaam; "da Vinci" betekende alleen maar "uit/van Vinci," waardoor zijn geboorteplaats geïdentificeerd kon worden, op dezelfde manier als dat "Ezio Auditore da Firenze" laat zien dat Ezio geboren werd in Florence. Historisch gezien waren achternamen als die je kent van de moderne samenleving nog vrij ongebruikelijk tijdens zijn tijd.
  • Historisch gezien werd Leonardo een goede vriend en militair-ingenieur van Cesare Borgia, de zoon van Rodrigo Borgia.
  • Ezio gebruikte een radslotvuurwapen op basis van een ontwerp die gevonden was in de codexpagina's, maar in feite werd die niet ontwikkeld tot net na het tijdsbestek van de game. Historisch gezien ontwierp Leonardo enkele van de eerste radslotvuurwapens.
Uitvindingen en kunstwerken
  • Leonardo en Giovanni Auditore waren de enigen waarvan bekend was dat ze Altaïr's codex konden ontcijferen en vertalen.
  • Toen Ezio per ongeluk de appel uit het paradijs activeerde in Venetië, konden er kort glimpen opgevangen worden van afbeeldingen die vergelijkbaar waren met Leonardo's latere ontwerpen voor de tank. Deze ervaring heeft hem mogelijk voorzien van ideeën voor zijn latere uitvindingen.
  • Acht van de dertig verzamelbare schilderijen die geplaatst werden in de Villa Auditore werden geschilderd door Leonardo.
  • Een kaart van de stad Imola die Leonardo tekende voor Cesare Borgia verscheen regelmatig in-game; op een muur in de schuilplaats, in Leonardo's werkplaats, als codexkaart die Caterina aan Ezio gaf en in een schuilplaats van Romulus op de grond. Het verscheen ook op een muur in zijn werkplaats in Florence in Assassin's Creed II, hoewel hij de kaart pas voltooide in 1502.
  • In de korte film Assassin's Creed: Embers is te zien dat Ezio het schilderij Salvator Mundi van Leonardo bewaarde in zijn eigen kamer. Het is van oudsher bekend dat het schilderij zoek was tussen 1513 en 1649.
Uiterlijk en gedrag
  • In Assassin's Creed II, net als andere hoofdpersonen, veranderde Leonardo's uiterlijk niet gedurende de 23 jaar dat hij te zien was in de game, van zijn eerste ontmoeting tot de decodering van de codex in de villa in 1499. Dit werd rechtgezet in Assassin's Creed: Brotherhood, waar Leonardo ouder werd weergegeven met een langere baard en licht grijzend haar.
  • In Assassin's Creed II was het filmpje toen Ezio Leonardo bezocht elke keer hetzelfde (zelfs nadat Leonardo naar Venetië was verhuisd), behalve wanneer de codexpagina's nieuwe veranderingen verstrekten voor Ezio's uitrusting. Dit is ook duidelijk in Ezio's stem. Hij had tijdens het filmpje de hogere schelle stem die hij tijdens de eerste sequenties had.
Overig
  • Leonardo heeft dezelfde stemacteur als de Rafiq in Damascus van Assassins Creed, Carlos Ferro.
  • De strategische kaart van Rome, die bij de codex-editie van Assassin's Creed: Brotherhood zat, bevatte enkele gespiegelde geschriften. Historisch gezien was Leonardo bedreven in gespiegelde geschriften.
  • In een GameInformer interview verklaarde Corey May dat als er een ding was waarvan hij grote spijt had dat het niet in de game te zien was, was toen Ezio bij Leonardo was toen hij stierf.
  • In Assassin's Creed - Renaissance werd verteld dat Leonardo assistenten had in 1476. Agniolo en Innocento waren de enigen die werden genoemd.
  • Bij de Abstergo Entertainment-kantoren in Montreal konden enkele van Leonardo's ontwerpschetsen gevonden worden in het hokje van de onderzoeksanalist.

Galerij[]

Advertisement