Assassin's Creed Wiki
Advertisement
Eraicon-AC2Eraicon-BrotherhoodEraicon-RevelationsEraicon-RenaissanceEraicon-Revelations book


"Er was eens een man genaamd Duccio, een rat met een wellustige smaak.
Telkens als hij zich zou laten zien, zou mijn vuist zijn gezicht vinden."
―Ezio Auditore zingt over zijn aanvaringen met Duccio in 1511.[bron]
Duccio de Luca
Duccio de Luca
Persoonlijke informatie
Geboren

1462
Florence, Florentijnse Republiek

Politieke overtuiging
In de echte wereld
Komt voor in

Assassin's Creed II
Assassin's Creed: Brotherhood
Assassin's Creed: Revelations

Stem

Shawn Baichoo

Duccio de Luca (1462 – 1520) was een lid van de Florentijnse adel die uiteindelijk een handelaar werd. Hij vervoerde koopwaar tussen Rome en andere steden.

Biografie

Vroeger leven

Met ingang van 1476 verloofde Duccio zich met Claudia Auditore da Firenze. Hij had echter ook affaires met tot wel zes andere vrouwen tegelijkertijd. Hij beweerde dat zijn vader hem had verteld dat hij "veel beter kan krijgen dan een Auditore."

Nadat Claudia hiervan op de hoogte werd gesteld door de andere meisjes, ontmoette haar broer Ezio Duccio buiten de Duomo. Daar sloeg hij Duccio in elkaar als straf en waarschuwde hij hem om uit de buurt van Claudia te blijven.

Leven als een handelaar

Nadat hij zijn relatie met Claudia had beëindigt, probeerde Duccio om met iemand uit de familie Pazzi te trouwen. Deze pogingen werden afgebroken door het falen van de Pazzi-samenzwering in 1478. Door substantiële donaties aan de textielgilden werd Duccio een wolhandelaar. Hij exporteerde zijn Florentijnse producten door heel Italië. In 1490 kocht Duccio een klein schip, vermoedelijk om een aluinhandelaar te worden. Zijn schip was echter te klein voor hem om een succesvolle aluinhandelaar te worden, met weinig tot geen winst in de jaren 1490-1496.

In 1497 lukte het hem om in plaats van diverse goederen te vervoeren tussen steden illegale handelswaar uit Florence te smokkelen tijdens het bewind van Girolamo Savonarola. In 1506 bezocht Duccio Rome voor zaken en daar ontdekte hij dat Claudia de bazin van de Rosa in Fiore was geworden, het meest populaire bordeel van Rome. Toen hij Ezio weer tegenkwam lokte Duccio hem in een vuistgevecht nadat hij Claudia had beledigd, ondanks dat Ezio aanvankelijk weigerde vanwege hun leeftijd.

Hoewel hij geholpen werd door een aantal handlangers, was Duccio niet in staat om Ezio te overtreffen. Terwijl hij Duccio bij de kraag greep eiste Ezio de locatie van de drie Leonardo da Vinci-schilderijen die Duccio had verworven. De geïntimideerde koopman gaf toe dat er een, De dame met de hermelijn, op zijn schip lag, terwijl de andere twee al verkocht waren. Nadat hij Claudia verder beledigd had werd Duccio uiteindelijk bewusteloos geslagen door Ezio en achtergelaten bij de dokken.

Later leven

In 1511 liquideerde Duccio in Constantinopel, de hoofdstad van het Ottomaanse Rijk, waar hij Sofia Sartor tegenkwam. Hij probeerde met haar te flirten en beweerde dat het lot hen bij elkaar had gebracht, maar Sofia walgde alleen maar van hem. Duccio werd al snel onderbroken door Ezio, die dichtbij Sofia was geslopen. Toen hij zijn oude vijand herkende vluchtte Duccio doodsbang weg en riep hij naar Sofia dat ze weg moest rennen van de "duivel".

In zijn latere leven mislukte Duccio's zaak en werd hij berooid achtergelaten. Hij overleefde maar ternauwernood en slaagde er maar net in om een leven bij elkaar te schrapen. Later overleed hij als gevolg van hondsdolheid, die hij waarschijnlijk opgelopen had door een hondenbeet.

Trivia

  • Duccio werd "Duccio Dovizi" genoemd in Assassin's Creed - Renaissance en Assassin's Creed - Openbaring.
  • Als je zijn geboortedatum mee zou laten tellen, zou Duccio 14 jaar oud zijn geweest toen hij Claudia bedroog in Assassin's Creed II.
    • Opmerkelijk: als je Claudia's geboortedatum mee zou laten tellen zou ze 15 jaar oud zijn, een jaar ouder dan Duccio.
  • De "Pestkop"-prestatie kan ontgrendeld worden in Assassin's Creed: Revelations als je Duccio vindt en in elkaar slaat. Hij zal in een dronken toestand zijn. Dit kan meerdere keren gedaan worden bij het verlaten van het gebied.
  • In de herinnering "Het banket van de prins" zong Ezio over zijn ontmoetingen met Duccio.
  • Duccio's kleren waren dezelfde als die gedragen werden door de mannelijke Assassijnenrekruten die Ezio redde in Rome.

Galerij

Advertisement