Alexander Hamilton was een van de trouwe adviseurs van George Washington tijdens de Revolutie en de eerste minister van Financiën van Amerika.
Hamilton werd in 1757 in West-Indië geboren. Toen hij elf was overleden zijn beide ouders. Maar Hamilton was een slim jochie en zijn werkgevers gooiden al hun geld op één hoop om hem naar de universiteit te sturen. Of ze wilden gewoon heel graag van hem af, dat kan ook. In 1773 verhuisde Hamilton naar New York waar hij aan King's College studeerde (later omgedoopt tot Columbia University). In 1774 schreef hij artikelen voor rebellen en in 1775 werd hij lid van de vrijwillige militie. Ik denk niet dat zijn sponsoren dat voor ogen hadden toen ze hem daarheen stuurden.
In 1776 vocht Hamilton tijdens de bezetting van New York. Hij was een geboren leider en George Washington benoemde hem tot adjudant. Maar Hamilton stond te trappelen om weer te vechten en in 1781 kreeg hij het bevel over de troepen tijdens de beslissende overwinning bij Yorktown.
In 1788 werd Hamilton lid van het Congres voor New York. Hij was geobsedeerd door de overheidsfondsen. Die hadden ze namelijk niet omdat er geen belasting mocht worden gevraagd aan de lidstaten. (Ik kan me zo voorstellen dat dit nu als een puik plan klinkt, maar het betekende ook dat de regering haar leger niet kon betalen. Soldaten vechten niet gratis.)
In 1787 werd Hamilton benoemd tot eerste secretaris van de schatkist. Hij maakte zich sterk voor een krachtige federale overheid (waardoor hij lijnrecht tegenover Thomas Jefferson stond, een voorvechter van de rechten van de individuele staten). Hamilton legde de basis van het financiële beleid van de Verenigde Staten. De details zijn waarschijnlijk ontzettend belangrijk, maar zo verschrikkelijk saai dat ik me er niet toe kan zetten om deze zin af te maken.
Maar ik heb het toch gedaan. Want ik heb hart voor mijn werk.