Sofia Sartor. Pittige tante, hé? Meertalig, multicultureel en bijzonder intelligent. We weten dat ze rond 1476 werd geboren in Constantinopel en daar met haar familie woonde tot aan het begin van de Ottomaans-Venetiaanse oorlog. Dat was in 1499, een slecht jaar voor Venetianen die in het rijk woonden. Sofia's ouders sleepten haar mee terug naar Venetië, maar ze kreeg haar geboortestad niet uit haar hoofd. Wat betekent dat? Je kunt het meisje wel uit de stad halen, maar Constantinopel niet uit het meisje. Zoiets?
En dan dat schilderij van haar... Ik kan er wel dagen naar kijken. Gemaakt door Albrecht Durer, de bekende Duitse schilder. Wat een meesterwerk, de warmte en kleuren spatten ervan af. Sofia's vader bood Durer een belachelijk bedrag om een portret van zijn dochter te maken, maar toen de schilder zijn model in het echt zag, wilde hij het geld niet accepteren. Hij beweerde dat de eer om haar vast te leggen voldoende voor hem was. Tuurlijk. Alleen kunstenaars komen nog weg met dat soort sentimentele onzin.
Sofia had vele interesses, maar hield vooral van literatuur, een liefde die mogelijk werd gemaakt door de uitvinding van de boekdrukkunst een halve eeuw daarvoor. Voor het eerst waren boeken redelijk goedkoop en vrij verkrijgbaar. Sofia was gek op het democratiserende effect van boeken en het was haar persoonlijke missie om iedereen daarvan te overtuigen.